در اروپا از گیاه علف طلایی برای مدت بیش از ۷۰۰ سال در درمان نفریت مزمن، سیستیت، سنگ‌های ادراری، روماتیسم و به‌عنوان یک داروی ضد التهاب استفاده شده است. عصاره علف طلایی در ترکیب بسیاری از فرآورده‌های مدر مورد استفاده در درمان سنگ‌های ادراری و مشکلات پروستات به‌کار رفته است. اثرات فارماکولوژیک این فرآورده‌ها عمدتاً به خاطر وجود ترکیبات فنولی است. فلاونوئیدها (حداقل ۵/۲ درصد)، خصوصاً فلاونول‌ها ترکیبات فنولی مهم در علف طلایی است، زیرا دارای اثرات آنتی‌اکسیدان و جمع‌آوری رادیکال‌های آزاد هستند. اخیراً ترکیبات پلی‌فنولی به‌طور گسترده‌ای مورد مطالعه قرار گرفته‌اند زیرا در چند بیماری دستگاه ادراری اثرات بالقوه‌ای داشته‌اند.
داروهای گیاهی حاوی علف طلایی طی قرن‌ها برای درمان بیماری‌های دستگاه ادراری به‌خوبی مورد آزمایش قرار گرفته‌اند. این داروها به‌واسطه داشتن اثرات ضدالتهاب، آنتی‌میکروبیال، دیورتیک، آنتی اسپاسمودیک و مسکن؛ برای درمان التهاب، عفونت، پیشگیری از تشکیل سنگ کلیه و کمک به دفع سنگ‌های ادراری به‌صورت ایمن و بی خطر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در اروپا علف طلایی یک گیاه معروف برای درمان عفونت‌های قسمت تحتانی دستگاه ادراری و پیشگیری از تشکیل سنگ کلیه است.
شالک دارای گلیکوزیدهایی نظیر سالیسین است و با داشتن اثرات تب بُر و مُدر در درمان مشکلات سیستم ادراری به‌کار رفته است. مشتقات سالیسیلیک اسید و فلاونوئیدها مسئول اثرات ضد التهاب، مسکن، ضد اسپاسم و آنتی باکتریال شالک هستند و اثرات مفید آن در مشکلات ادرار کردن ناشی از هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) ممکن است به‌علت وجود لیگنان‌های روی است.
بذر کدو آنزیم ۵-آلفا ردوکتاز را در in vitro مهار می‌کند و در in vivo دارای اثرات آنتی اندروژنیک و ضد التهاب است و در درمان علائم BPH به کار می‌رود. در چند مطالعه تجربی و بالینی اثرات عصاره بذر کدو در برطرف کردن مشکلات ادراری ناشی از BPH و مثانه تحریک پذیر به اثبات رسیده است. همچنین در یک بررسی بذر کدو بروز کریستال‌های اگزالات کلسیم را کاهش داده است.

اجزای فرآورده

عصاره خشک بذر کدو (Cucurbita pepo)
برگ شالک (Populus nigra)
برگ علف طلایی (Solidago canadensis)

مواد مؤثره:

فلاونوئیدها، سالیسین، استروئیدها و آمینواسیدها

روش مصرف

هر ۶ ساعت یک قرص با آب فراوان میل شود. مصرف طولانی مدت فرآورده به‌خوبی تحمل می‌شود.

(کلیه داروها با تجویز پزشک باید مصرف شوند)

عوارض جانبی احتمالی

در صورت حساسیت به سالیسیلات‌ها و در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود.
در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه بهتر است مصرف نشود.
به صورت نادر اسهال، سوء هاضمه و حساسیت گزارش شده است.
در بیماران تحت درمان با وارفارین ممکن است افزایش INR رخ دهد.